దృశ్యం

      దృశ్యం వచ్చి శ్రవణాన్ని, పటనాన్ని (తప్పు రాయక తప్పటం లేదు, No way) పక్కకు నెట్టింది. మీరు ఏమంటారు.?

        నిజం చిన్నప్పుడు ఎంత, ఎంతెంత చదివే వాళ్ళం (క్లాసు బుక్స్ కాకుండా కాదు, క్లాసులో ఫస్ట్ లేక సెకండ్ వచ్చేదాన్నండోయ్ అపార్ధ చేసుకోకండి. పదవ క్లాసు ఊరంతటికీ ఫస్ట్, స్కూల్ లోనే కాదు)

        చిక్కడపల్లిలో చందనా ప్లేస్లో సిటీ సెంట్రల్ లైబ్రరీ ఉండేది. వేసవి సెలవలోస్తే చాలు పొద్దున్నే చద్దేన్నం (తరవాణీ అన్నం) తిని వెళ్లి మధ్యానం భోజనానికి ఇంటికి రావడం. పిల్లల సెక్షన్లో చదివిన ఆ కధల పుస్తకాలు నా బుర్రకు పదును పెట్టి, నా సృజనాత్మకతను పెంచి, నా ఊహా శక్తిని పెంచి, మంచి భాషా పరిజ్ఞానాన్ని పంచింది.

      వింత లోకంలో విమల, బొమ్మల కొలువులో బొమ్మలు ఒకదానితో ఒకటి మాట్లాడుకోడం......చందమామ, బాలమిత్ర........ ఎన్నెన్నో! మళ్ళీ చిన్నగా అయిపోడం ఎలా? ఉండండి మళ్ళీ “వింతలోకంలో విమల” చదివితే చిన్నగా అయ్యే ఉపాయం తెలుస్తుంది.

       ఇక పరేక్షలైనా సరే నేనూ మా కల్పకం నోట్ బుక్ లో పెట్టుకుని నవలలు, ముఖ్యంగా డిటెక్టివ్ నవలలు చదివే వాళ్ళం. వయస్సు 8/9. మద్రాస్ పెళ్ళయ్యాక వెళ్ళినా , డిటెక్టివ్ నవల పరిజ్ఞానం వల్ల గిండీ, పూనమల్లీ హైవే, రేస్కోర్స్ రోడ్ , కాత్య, రాజు,, యుగంధర్ వీళ్లందరూ పరిచయ మయ్యారు.

       ఇక బలిపీట్టం, శంకుతీర్ధం మొదలైన నవలలు ధారా వాహికంగా వస్తున్నప్పుడే క్యాచ్ పట్టి చదివేసాం (చిన్న వయస్సులోనే)..

        ఈ మధ్య కాలంలో నేను పెద్దగా చదవడం లేదు టివిఏ దానికి ముఖ్య కారణం . మళ్ళీ పేస్ బుక్ పుణ్యమాని లక్ష్మి వసంత, మణీ వడ్లమాని, మైథిలి అబ్బరాజు, భావరాజు పద్మిని, జ్యోతి వలబోజు, నారాయణ స్వామి గార్ల వంటి వారి వల్ల చదవడం మొదలు పెట్టా. మీ అందరికీ ధన్యవాదాలు.

     పడక్కుర్చీలో కూర్చుని చక్కటి సంగీతం చిన్నగా విన్పిస్తుండగా , పుస్తకం చదువు కుంటుండగా ఏమైనా ఫరవా లేదు...............

                          ఇప్పుడు చెప్పండి నాతో అంగీకరిస్తారా/లేదా?