రేడియో

రేడియో..........

1960 మే నెల, సాయంత్రం 5. Electrician మా ఇంటికి వచ్చాడు. Wires ఇంకా మిగతా పరికరాలు పట్టుకుని వచ్చి అంతా బిగించేస్తున్నాడు. ఇంతలో రేడియో తెచ్చారు మా నాన్నగారు. ఆనందానికి పట్టపగ్గాలు లేవు.

7 గంటలకి లైట్ వేసి రేడియో పెట్టే సరికి Mr పెళ్ళాం సినిమాలో లాగా ఓ 15 మంది గుంపు గూడారు తెల్సిన వాళ్ళు.
అన్నట్లు రేడియో పెట్టే ముందు దానికి కొబ్బరి కాయ కొట్టి, హారతి ఇచ్చి మరీ on చేసారు.

ఆరాత్రి మా నాన్నగారి ప్రోగ్రాం రేడియో లో వచ్చింది. రేడియో ముందు వేపు వున్న speakers place లో వున్న cloth మీద మా నాన్నగారు వీణ వాయిస్తున్నట్లు, పక్కనే ఎవరో మృదంగం వాయిస్తున్నట్లు ఊహించుకుని, అలా వుంటే ఎంత బాగుంటుందో నని అనుకున్నాను,మరి అలానే కదా ముందు ముందు టివీ రూపాంతరం చెందింది.

ఇప్పుడుంది మిరపకాయ 🤧🤧🤧

మర్నాడు మధ్యాహ్నం......భోజనాలయి మా నాన్నగారు ఆదివారం మధ్యాహ్నం కాబట్టి నిద్ర పోయారు.

మేము రోడ్ మీద పడి పిచ్చి పిచ్చిగా ఆడుకుంటుంన్నాం.
ఇంతలో ఎక్కడి నుండో “ ఉల్లి పూలా చీరా కట్టే మామా” అని పాట వినపడింది ఎక్కడినుండో. ఆహా! రేడియోలో మంచి పాట వస్తోంది అని ఎగురుకుంటూ ఇంట్లోకి పరుగెత్తుకుంటూ మా నాన్నగారు పడుక్కున్న గది తలుపు హడావిడిగా తోసుకుంటూ తీసి, తను పడుక్కున్న మంచి చివర్లో అలమారలో వున్న రేడియో పెట్టాను. పెట్టగానే వెంటనే sound రాదు ఇదివరకటి రేడియో లో. Sound రావడం లేదని on off button + volume control కూడా అదే అవ్వడం వల్ల బాగా పెంచేసాను.

ఒక రెండు నిమిషాలవగానే భువన భోంతరాళాలు దద్దరిల్లేలా పే......ధ్ధ శబ్దంతో గందరగోళంగా ఏమిటో కూడా అర్ధం కాని sound..........

మా నాన్నగారు మంచి నిద్రలోంచి ఉలిక్కి పడి లేచి ఎఱ్ఱటి కళ్ళతో భయంకరంగా
నాకు చేతి పాయసం (తొడ పాయసం లాగాన్న మాట)ఇచ్చారు.
గిచ్చిన నొప్పి కంటే, ఎప్పుడూ ముద్దు చేసే నాన్నగారి భయంకర రూపం, కోపం చాలా మానసికావమానానికి గురి చేసేయి.

రేడియో అనగానే గుర్తుకు వచ్చే చేదు అనుభవం ఇదే....