8, మే 2016, ఆదివారం

మా అత్తగారు............
మహా దొడ్డ ఇల్లాలు. సరిగ్గా చెప్పాలంటే మా నాన్నగారికి తల్లి, మా వారికి తల్లి, నాకూ తల్లి, నా పిల్లలకూ తల్లి లాగే వ్యవహరించేరు. నా సంగీతాభివృద్ధికి అమితంగా సహకరించిన మా అత్తయ్యను ఎలా మర్చి పోగలను.
స్వయంగా వైణికురాలవ్వడం, వైణిక విద్వాంసుడు భార్య అవ్వడం వల్ల,, సంగీతం ప్రపంచం లోని సాధక బాధకాలు అన్నీ తెలుసు, అర్ధం చేసుకోగలరు కూడా. అందువల్ల నా ప్రగతిలో ఆవిడ పాత్ర ఎంతో ఉంది.
మా పిల్లలకు ఆవిడ వద్ద ఎంతో చేరిక . ఆవిడ ఎవ్వరినీ నొప్పించరు. మా మావయ్యగారు పోయాక మాతో 35 సంవత్సరాలు ఉన్నప్పటికీ ఒకే మాట, ఒకే బాటగా కలసి మెలసి ఉన్నాము అందరం (ముఖ్యంగా కోడళ్ళం.) ఈ విధంగా అందరి దగ్గరా మెసలడంమంటే చాలా చాలా గొప్ప విషయం, ఆవిడ గొప్ప వ్యక్తిత్వానికి దర్పణం. తన భావాలను నియంత్రించుకుని ఎదుటి వారి భావాలను గౌరవిస్తూ, అవసరమయితే సున్నితంగా తెలియజేస్తూ ................వాః పెద్దత్తయ్య నీకు నీవే సాటి.! అందుకే నీకు అలనాడు చెప్పేను “ అజ్ఞానంతో మేము ఎవరమైనా నీ పట్ల తప్పు చేసి ఉంటే క్షమించు, నీ వల్ల మటుకూ మేమెన్నడూ, ఎవ్వరం కూడా నొచ్చుకోలేదు” మమ్మల్ని సదా ఆశీర్వదించు.

మేమే కాదు ఆవిడ పరిచయం ఉన్న ప్రతీ వారూ ఆవిడ గూర్చి గొప్పగా చెబుతారు.

ఒక విశేషం నేను గమనించింది ఏమంటే........35 సంవత్సరాల కాలంలో ఎప్పుడూ, ఎవ్వరినీ దుర్భాషలాడినట్లు చూడలేదు. ఎవ్వరికైనా ఎదైనా ఇష్టమంటే, వారికి అది ఎలా ఇవ్వాలా అనే ఆవిడ తపన చాలా చాలా గొప్ప లక్షణం. మేమందరమూ ఈ విధంగా ఉండగలుగుతే దిగ్విజయం సాధించినట్లే
.
అయ్యగారి సోమేశ్వర రావు గారింట పిల్లలందరూ శుశిక్షితులయ్యరంటే కారణం ఆవిడేననేది నిర్వివాదాంశం. జయహో జయకుమారి గారు.........

మా అందరికీ ఆవిడ అంటే చాలా చాలా ఇష్టం.. ఇష్టం... ఇష్టం...... (ఆవిడ పేరే నాకు పెట్టేరు. )
“పెద్దత్తయ్య! ఎక్కడున్నా మా పై నీ ఆశీస్సులు నిరంతరం కురిపించు”.....

కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి